Er is minder bekend over hart- en vaatziekten bij vrouwen omdat zij te weinig meededen aan grote studies naar de effecten van medicijnen. Redenen hiervoor waren de vrees dat de geteste medicijnen nadelige gevolgen voor later geboren kinderen zouden kunnen hebben en dat de menstruatiecyclus de testresultaten te veel zou kunnen beïnvloeden.
Nu steeds duidelijker wordt dat vrouwen in veel opzichten van mannen verschillen, moet dat dus anders. Hester den Ruijter, onderzoeker in het UMC Utrecht: “Iedere onderzoeker moet in ieder geval nadenken over het man-vrouwverschil. Het is niet zo dat er altijd verschillen zijn, maar we moeten er zeker niet van uitgaan dat de effecten hetzelfde zijn. Daar moet bij ieder onderzoek aandacht voor zijn.”
Bloedtest
Daarom heeft
geld vrijgemaakt voor het
. Hieraan werken meerdere UMC’s samen. Hester is hoofdonderzoeker. “Als een huisarts hartfalen vermoedt, stuurt hij de vrouw door naar de cardioloog. Alleen die kan bepalen of er echt iets aan de hand is. Wij willen een bloedtest ontwikkelen waarmee de huisarts kan zien of de kans op hartfalen groot is. Dan hoeft hij alleen die vrouwen naar de cardioloog te sturen die inderdaad een hoger risico lopen.”
Zwangerschapsvergiftiging
De onderzoekers kijken hiervoor onder meer naar het bloed van vrouwen die zwangerschapsvergiftiging hebben gehad. Hierbij heb je een heel hoge bloeddruk. Sinds kort is bekend dat die vrouwen een grotere kans op hartfalen hebben wanneer ze ouder zijn. “Wij verwachten dat door die hoge bloeddruk in het verleden kleine deeltjes van de vaatwanden zijn losgekomen die in het bloed dwarrelen. En dat die deeltjes informatie kunnen geven over mogelijk hartfalen. Als dat veel voorkomt, hopen we daarin een stofje te ontdekken dat duidt op een groter risico op hart- en vaatziekten. Als dat lukt, kunnen huisartsen bij vrouwen het risico op hartfalen vaststellen. En juist omdat vrouwen met hartfalen vaak vagere klachten hebben, is zo’n simpele test hard nodig.”
Op zoek naar een goede test
‘Dokter, heb ik iets aan mijn hart?’
Als je als vrouw tekenen hebt dat je iets aan je hart mankeert, stuurt de huisarts je door naar de cardioloog. Hoe prettig en handig zou het zijn als je huisarts al kan vaststellen dat je serieus risico loopt?
Niet alleen de signalen, ook de hartaandoeningen zelf zijn bij vrouwen vaak anders dan bij mannen. Bij een man met hartklachten is er vaak wat mis met de pompkracht van het hart. Bij vrouwen komt het meer voor dat het hart niet goed kan ontspannen, waardoor het niet volloopt met bloed. Als het hart niet helemaal vol is, kan de knijpkracht in orde zijn, maar stroomt er toch onvoldoende bloed door. Een ander verschil is dat bij mannen meer sprake is van agressieve slagaderverkalking in de grote slagaderen rondom het hart. Bij vrouwen zie je de problemen juist meer toeslaan in superkleine haarvaatjes. Deze beide verschillen maken dat het moeilijker bij een vrouw is vast te stellen of ze ‘iets aan haar hart heeft’.
Help ook mee!
Steun het onderzoek van Hester:
Verder lezen?
Lees meer over hartfalen op umcutrecht.nl
